«ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ.»

 به نام خدایی که در کتابش با کلماتش به قلم سوگند می ­خورد.

به خودکار توی دستم نگاه می­ کنم و به او می ­گویم : «دلم می­ خواهد با تو کلماتی را بنویسم سرشار از دانایی. خدا به تو سوگند خورده است.» راه دانایی کجاست؟ راه دانایی گاهی دور گاهی خیلی نزدیک است. در حوصله­ ی خواندن ِ یک کتاب هزار صفحه­ ای، در اشتیاق برای عضو شدن در یک کتاب­خانه، در هم­نشینی با دوستی که خودش در مسیر دانستن است، در وقت گران­مایه را برای مدتی طولانی در فضای مجازی نگذراندن، در خیره شدن به چروک دست­ های مادربزرگ، در غبار روی لباس رفتگر زحمت­ کش محله، در خنده­ های از ته دلِ یک کودک، در خوب دیدن، در خوب شنیدن و گاهی در سکوت!

نویسنده: اکرم کشایی

منبع:
1. سوره­ ی مبارکه­ ی قلم، آیه ­ی1.